Thema Wegontwerp en weginrichting
Redactie
Met nieuwe technologieën zoals zelfrijdende auto’s, maar ook een steeds drukker worden wegennet, kunnen oplossingen in de infratechniek niet achterblijven.
“Op de korte termijn moet het wegennet uitgebreid worden. De lange termijn oplossing heeft meer met toekomstvastheid te maken. Hiermee moeten zelfrijdende auto’s ook toegelaten kunnen worden op de weg”, aldus Valkenburg.
“We weten op dit moment niet wat in de toekomst nodig is”, vult Boender aan, “op dit moment moeten we extra capaciteit bieden voor dit soort voertuigen. Maar in de toekomst moeten we de weg misschien wel compleet anders inrichten.”
Volgens beiden is eerst wachten tot duidelijk is ‘waar we aan toe zijn’, geen optie. Boender: “Op het moment dat je dat weet, ben je al te laat. Het bouwen of aanpassen van een weg kost heel veel tijd.”
Invoegen
De aanpassingen die dan gedaan moeten worden, vragen ook andere kennisproducten van CROW. De richtlijnen die nu ontworpen worden, houden rekening met het verkeer van nu. “Een zelfrijdende auto heeft echter andere eisen dan de auto’s die we nu hebben”, legt Boender uit, “Die kijken bijvoorbeeld met sensoren naar de markering.”
Alles in één keer omgooien is ook geen optie. Op dit moment zijn zelfrijdende auto’s nog in een testfase. Maar zelfs in de toekomst zal er nog heel lang een hybride situatie zijn waarbij zowel zelfrijdende auto’s en gewone auto’s naast elkaar rijden.
Waar voor zelfrijdende auto’s bijvoorbeeld kruispunten beter zijn dan rotondes, ziet Boender er nu nog geen heil in om de rotonde af te schaffen. “Op dit moment zijn de meeste voertuigen nog normale auto’s. Rotondes zijn voor dit soort voertuigen de veiligste oplossing.”
Dit betekent echter niet dat er nog nergens rekening mee gehouden kan worden: “Misschien moeten we de invoegstroken langer maken. Zodat zelfrijdende auto’s iets meer tijd hebben om een geschikte plek te vinden om in te voegen. Dit is nodig zolang niet alle voertuigen met elkaar kunnen communiceren.”
Het advies van Boender aan Rijkswaterstaat is dan ook vooral de in- en uitvoegstroken onder de loep te nemen. “De invoegstrook moet niet opeens eindigen bij een viaduct. Er moet ook ruimte zijn om op de vluchtstrook door te rijden.”
De hybride situatie waarin beide voertuigsoorten aanwezig zijn, vraagt ook van de bestuurders nieuwe inzichten. “Het gaat om een periode van misschien wel 20 tot 25 jaar”, denkt Valkenburg. Hij vraagt zich hardop af als een bestuurder een aantal zelfrijdende auto’s ziet, of deze zichzelf daar dan nog tussen durft te voegen. “Deze menselijke kant moet nog veel verder onderzocht worden.”
Flexibel bouwen
Met de aanleg van snelwegen wordt echter al wel rekening gehouden met de nieuwe technologieën. Een van de zaken die snelwegen klaar voor de toekomst zouden moeten maken, is flexibel bouwen. Boender: “Dit betekent dat je rekening houdt dat je geen toekomstige situaties blokkeert. Dus als je nu gaat bouwen, dat er ruimte is om de weg eenvoudig aan te passen aan de eisen en wensen van de toekomst.”
“Het gaat daarbij ook om alles eromheen, zoals geluidsschermen en de vangrails”, vult Valkenburg aan. “Dit circulair bouwen heet dan ook heel mooi de ‘no regret’-maatregel.”
Voortschrijdend inzicht kan er immers toe leiden dat het verkeer toch (metaforisch) een andere kant op gaat. In de jaren ’70 kwam bijvoorbeeld het idee van ‘shared space’, waar de weg zonder markeringen of stoplichten neergelegd wordt. De situatie gaat er vanuit dat mensen elkaar aankijken en vervolgens verkeersbeslissingen nemen. “En dat kan een zelfrijdend voertuig niet, want die heeft geen ogen”, zegt Boender simpel. Voor de zelfrijdende voertuigen zijn dit soort systemen dus niet handig.
Als er nu gebouwd wordt, moeten dit soort situaties dus voorkomen worden. “We willen achteraf geen spijt hebben van de beslissingen die we nu nemen.”
Bekijk het hele interview hier.
Meer informatie
'Toekomst met zelfrijdende auto's vraagt andere kijk op wegbeheer'Themapagina zelfrijdende voertuigen
Delen via