Het ontwerp van de weg bepaalt hoe het straatbeeld overkomt op de weggebruiker. Daarmee is het een van de belangrijkste instrumenten van een wegbeheerder om veiligheid, doorstroming en duurzaam verkeer te bevorderen. De weg, of beter, de openbare ruimte waarin het verkeer beweegt, is daarmee een ‘asset’ van de overheid om beleidsdoelen te halen.
Een goed ontwerp komt alleen tot zijn recht als dit ook goed wordt uitgevoerd en na oplevering goed wordt beheerd. Dit gaat niet alleen over het in stand houden van het oorspronkelijke ontwerp, maar ook over het monitoren van veranderingen in het gebruik en eventuele onverwachte effecten. Dit vraagt goede samenwerking tussen beleidsmakers, ontwerpers, uitvoerders en beheerders: beleid moet duidelijk zijn, zodat een ontwerper kan zorgen dat een wegsituatie bijdraagt aan de beleidsdoelen.
Maar ook het opdrachtgeverschap van de overheid moet op orde zijn: is voor de directievoerder voldoende duidelijk wat de aannemer moet opleveren en kan dit getoetst worden? Daarbij is een belangrijke vraag hoeveel tijd en geld het kost om het ontwerp optimaal te laten functioneren na oplevering – een beheerder zal hierover waardevolle input kunnen geven. Verder is het goed monitoren van de wegsituatie en alert reageren op signalen uit de samenleving nodig om het wegontwerp op probleemlocaties te verbeteren.
Bij het prioriteren van maatregelen die iets vragen van het wegontwerp kan – als het gaat over verkeersveiligheid – gebruik worden gemaakt van de risicokaart (SPI-monitor).
Hulpmiddelen en publicaties
Delen via