Colloïdaal beton

Colloïdaal beton onderscheidt zich van andere betonsoorten doordat het in de plastische fase een taaikleverige samenhang heeft, een langduriger vloeigedrag vertoont en zich zelfverdichtend gedraagt. Deze eigenschappen worden verkregen door het toevoegen van een colloïdale hulpstof aan een daarvoor geschikte betonsamenstelling. Door de taai-kleverige samenhang van de colloïdale betonspecie (met open dan wel gesloten structuur) is deze goed bestand tegen uitspoeling door water.

Door deze eigenschap kan colloïdaal beton onder anderen worden toegepast in al of niet gewapend onderwaterbeton (afdichting bouwputten), voor het penetreren van in breuksteen uitgevoerde oever- en bodemverdedigingen, afdichten van funderingspalen of -wanden, alsmede voor het vervaardigen van een homogeen beton met open structuur. Het toepassen in deze situaties van colloïdaal beton heeft met name als doel het uitspoelen van de betonspecie tijdens het storten en verharden te voorkomen.

Het speciale karakter van deze betonsoort vraag een specifieke benadering van mengselontwerp en kwaliteitscontrole. Omdat daarin in de bestaande betonvoorschriften niet wordt voorzien, zijn aanvullende regels vastgelegd in een CROW-CUR Aanbeveling. 

Deze herziene uitgave is wederom aangepast aan de vigerende normen. Zo wordt er verwezen naar de Eurocode 2 voor betonconstructies NEN-EN 1992-1-1, normen voor additieven NEN-EN 934-2, de uitvoeringsnorm NEN-EN 13670 (2009) en Nederlandse aanvulling NEN 8670. Daarnaast zijn er praktijkervaringen opgedaan waaruit de behoefte naar voren kwam om bepaalde onderwerpen aan te scherpen en eenduidiger te formuleren.

Deze herziene CROW-CUR-Aanbeveling 018:2020 vervangt de vorige versies uit 1990 en 2011.